Secret of Oh techer
ทุกคนในที่นี้เป็นพยาน
น้องสมยอมผมเอง ผมไม่ได้พรากผู้เยาว์ โอเค้?!!!
ปากหยักก้มลงไปจูบปากบวมแดงของน้องอีกรอบก่อนจะปัดป่ายมือตัวเองเลื้อยเข้าไปลูบไล้ผิวกายนวลเนียนละเอียดมือภายใต้เสื้อนักเรียนจนพอใจ
มือหนาจับชายเสื้อนักเรียนของน้องออกก่อนจะค่อยๆ
เลิกขึ้นมาพร้อมกระซิบข้างใบหูเนียน
“พี่ถอดเสื้อให้นะคะ”
จบคำพูดเสื้อนักเรียนของน้องก็ถูกถอดออกจากร่าง เผยให้เห็นกายขาวเนียนกับทรวงอกอวบอิ่มภายใต้บราลูกไม้สีเข้ม
แค่มองเนินอกที่อยู่ภายใต้ชั้นในแค่นี้เขาก็อดจินตการไปถึงข้างในไม่ได้แล้วว่ามันจะสวยงามน่ามองขนาด
“ถอดเสื้อให้พี่หน่อยเร็ว คนเก่ง” เซฮุนออกคำสั่ง
ก่อนจะใช้มือปลดรูดเนคไทของตัวเองโยนมันออกไปที่พื้นห้อง นิ้วเล็กๆ เลื่อนขึ้นมาริดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเซฮุน
จนมันหลุดออกจากกันหมดทุดเม็ด เขาก็ถอดมันโยนออกไป ตามเนคไทเมื่อครู่ไปติดๆ
เซฮุนก้มลงไปกดจูบน้องอีกครั้งจนเกิดเสียงดูดดึงริมฝีปาก
เร้าให้อารมณ์วาบหวิวเพื่มสูงขึ้น มือหนาเลื่อนไล้ไปลูบเฟ้นผิวเนียนละเอียดทั่วตัวราวกับจะปลุกให้เจ้ากระต่ายน้อยคล้อยตาม
ก่อนจะลูบไล้นิ้วมือไปบนแผ่นหลังเนียนไล่ตามแนวกระดูกสันหลังให้แบคฮีต้องเกร็งตัวกับความรู้สึกแปลกๆ
ที่เล่นผ่านมายามที่ปลายนิ้วของพี่เซฮุนลูบไล้ลงไปบนตัวเธอ ก่อนสองนิ้วชำนาญจะปลดปลดเปลื้องพันธนาการชิ้นสุดท้ายที่บดบังความงามของวัยสาวสะพรั่งออก
แบคฮีห่อตัวเล็กน้อยเมื่อปราการด่านสุดท้ายถูกถอดออก
เธอใช้สองแขนเล็กๆ ปิดบังทรวงอกของตัวเองไว้ด้วยใบหน้าแดงก่ำ อย่างไม่ยอมให้อีกฝ่ายดึงมันออกจากแขนของเธอ
“อย่าปิดสิคะ...ขอพี่ดูหน่อยนะ” เซฮุนว่าเสียงแหบพร่าก่อนจะเป่าลมร้อนๆ
ลงไปที่ใบหูแดงก่ำ ใช้สองมือจับแขนน้องให้ก่อนจะดึงสิ่งบดบังทรวงอกน่ามองออก แล้วทรวงอกคู่สวยก็ปรากฏผ่านสู่สายตาคม
“หนู...สวยมากเลย” เซฮุนพึมพำออกมาให้อีกคนต้องหน้าแดง
ก็ใช่ว่าไม่เคยจะเห็นน้องเปลือย แต่ตั้งแต่น้องโตเป็นสาวเขาก็ไม่ได้เห็นอีกเลย
น้องสวยขึ้นมากจริงๆ อีกอย่างน้องซ่อนรูปมากๆ มองจากภายนอกก็ไม่คิดว่าหน้าอกจะใหญ่ขนาดนี้
แต่พอมาได้เห็นจริงๆ ก็อดเลียปากออกมาอย่างกระหายไม่ได้
ยอดปทุมถันสีชมพูลอยเด่นล่อตาล่อใจให้เซฮุนอดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วเขี่ยเล่นจนแบคฮีต้องสะดุ้งตัวงอ
หลุดเสียงครางอื้ออึงในลำคอ เขาใช้สองนิ้วหยอกล้อบดคลึงกับยอดปทุมสีชมพูทั้งสองข้างอย่างทะลึ่งตึงตังจนมันแข็งชันสู้มือ
โดยที่จมูกโด่งก็ซุกไซร้ไล่ไปตั้งแต่พวงแก้มลงมาจนถึงซอกคอขาว แบคฮีเชิดหน้าขึ้นยอมให้อีกฝ่ายซุกไซร้ซอกคออย่างวาบหวามก่อนจะส่งเสียงครางอื้ออึงออกมาอย่างสุดกลั้น
เซฮุนรู้ดีว่ามันไม่เหมาะสมที่จะทำรอยบนซอกคอขาวผ่องของน้อง
ถึงอยากจะทำแค่ไหนก็ตามแต่ก็ต้องอดทน เขาจึงดูดดึงและขบเม้มมันอย่างมันเขี้ยวลงไปในผิวเนื้อใต้ร่มผ้าที่มองไม่เห็นแทน
“..อ๊ะ!!...”
แบคฮีสะดุ้งอีกครั้งและแอ่นอกขึ้นอย่างลืมตัว
เมื่อริมฝีปากร้อนอ้างับเข้าครอบครองยอดปทุมของเธอ เซฮุนดูดดึงบดคลึงมันราวกับเด็กน้อยดูดนมแม่
โดยที่มืออีกข้างก็ยังคงหยอกล้อบดคลึงยอดอีกข้างของน้อง ก่อนจะย้ายมาดูดอีกข้าง ทำแบบนี้สลับกันไปมาอย่างมัวเมาในความสวยงามตรงหน้า
มือข้างที่ว่างก็ไม่ลืมขยำหน้าอกขนาดเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามัน
“...ฮะ...อา...” แบคฮีครางอือเมื่อความรู้สึกเสียวแปลบแล่นผ่านเข้าทุกครั้งที่เซฮุนเล่นกับร่างกายของเธอ
แผ่นอกบอบบางแอ่นเข้าหาอีกฝ่ายอย่างลืมตัว
สองมือสอดเข้าไปในเรือนผมสีบลอนด์ของชายหนุ่มก่อนจะขยำขยี้มันราวกับจะระบายอารมณ์หวามที่เกิดขึ้นด้วยฝีมือของอีกฝ่าย
เซฮุนเลื่อนมือลงไปลูบไล้สะโพกบอบบางทั้งๆ
ที่ปากยังคงดูดดึงทรวงอกสาว ก่อนนิ้วเรียวจะปลดตะขอและซิปกระโปรงนักเรียนของน้องและจัดการถอดมันออกไปจากเรียวขา
เหลือเพียงชั้นในลายลูกไม้สีเข้มเท่านั้น คนเห็นอดขมวดคิ้วสงสัยไม่ได้ ว่าน้องหัดใส่ชุดชั้นในลูกไม้เซ็กซี่แบบนี้เมื่อไรกัน?
แต่ความสงสัยของเขามีน้อยกว่าความกระสัน เพราะความงามของเรือนกายตรงหน้ามันยั่วยวนให้เขาเข้าไปสัมผัสมากกว่าจะมานั่งสงสัยอยู่แบบนี้
เซฮุนใช้มือดันน้องให้นอนแนบลงไปกับผืนเตียง ก่อนจะทาบทับตัวเองลงไปดูดดึงทรวงอกสีสวยต่ออย่างติดใจ
หน้าอกอีกข้างก็ขยำมันอย่างเต็มไม้เต็มมือ จนแบคฮีร้องครางออกมาเสียงดัง
และแอ่นอกเขารับสัมผัสจาบจ้วงอย่างยินดี ก่อนจะต้องครางเสียงดังหนักกว่าเก่า
เมื่อมือซนๆ อีกข้างที่ว่างของเซฮุนย้ายลงไปลูบไล้สัมผัสกับส่วนเร้นลับของหญิงสาว
“...อ๊า!...” แบคฮีครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อนิ้วยาวเขี่ยจุดกระสันของเธอผ่านชั้นใน
จนต้องหนีบขาเข้าหากันอย่างเสียวซ่านผสมความขลาดอาย
เซฮุนละใบหน้าออกจากทรวงอกสวยก่อนจะลากลิ้นลงมาเรื่อยๆ
จนมาถึงจุดยุทธศาสตร์ที่น้องนอนหนีบขาหนีสัมผัสของเขาอยู่
มือหนาจับสองขาเล็กๆ แยกออกจากกันให้อยู่ในท่าชันขา
ก่อนจะแทรกตัวเองเข้าไปใต้หว่างขาน้อง มองร่างน้องที่นอนหอบหายใจตัวแดงหน้าแดงอย่างเขินอายอยู่บนเตียง
น้องตัวแดงน่ารักน่ารังแก จนอยากจะทำแรงๆ
ให้น้องร้องดังๆ เลย!!
เป็นความคิดที่ดูเหมือนพวกโรคจิตแต่เซฮุนก็อาจจะเป็นโรคจิตจริงๆ
ก็ได้ เขาแค่รู้สึกว่าน้องเป็นสิ่งมีที่ชีวิตที่น่ารัก น่ารังแก
น่าทำให้ร้องไห้ดังๆ ก่อน แล้วค่อยเข้าไปโอ๋ ไปปลอบกอดน้อง
เซฮุนกดจูบลงไปที่โคนขาน้องก่อนจะดูดเม้มเบาๆ
ให้มันขึ้นรอย ทำเอาแบคฮีต้องร้องเสียงหลงด้วยความเสียวซ่านปนจักจี้
เมื่อจูบไล้ขึ้นมาจนพอใจแล้วก็ใช้ปลายนิ้วเกี่ยวปราการด้านสุดท้ายให้พ้นไปจากร่างกายของน้อง
จนเห็นส่วนเร้นลับสีชมพูที่ปิดสนิท
“...อื้อ...พี่เซ...ฮุน...” แบคฮีสะดุ้งครางออกมา
เมื่ออีกคนหยอกล้อกับกลีบดอกไม้ของเธอด้วยปลายนิ้ว
ก่อนจะสะกิดปุ่มให้หญิงสาวได้ร้องครางออกมาไม่ขาดปาก เขาใช้สองมือแหวกกลีบสีชมพูสวยก่อนจะก้มลงไปสัมผัสชิมรสชาติความหวานของน้อง
แบคฮีรู้สึกได้ถึงลิ้นเปียกชื้นที่แตะต้องเข้ามายังส่วนแสดงความเป็นหญิงของเธอ
ก่อนเธอจะบิดกายกดเบียดสะโพกลงกับผืนเตียงมากขึ้น เมื่อเซฮุนแหย่ลิ้นลงไปสัมผัสส่วนนั้นของเธอมากขึ้น
จนเธอรู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นภายใน
“...ฮื้ออ...อย่าแกล้งหนู...อือ...อ๊าาา!” แบคฮีเอ่ยเสียงสะท้าน
ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวด้วยกลัวว่าเสียงมันจะดังเล็ดลอดออกไปด้านนอก เมื่อส่วนเร้นลับถูกหยอกล้อด้วยลิ้นชื้นที่สอดแทรกเข้าไปชอนไชภายใน
ในบางทีก็ถอนมันออกมาละเลงลงไปบนปุ่นกระสันของเธอให้รู้สึกเสียวซ่าน นอกจากนั้นเซฮุนก็ใช้นิ้วเขี่ยคลึงจุดกระสันของเธอไปพร้อมๆ
กัน มือเล็กจิกลงบนผืนที่นอนแน่นเมื่อเซฮุนยังคงไม่หยุดแกล้งร่างกายของเธอ หนำซ้ำยังแกล้งให้เธอต้องร้องเสียงหลงด้วยการ
รัวลิ้นลงไปแรงๆ อีกต่างหาก
นิ้วกลางเรียวยาวถูกส่งเข้าไปสำรวจภายในอย่างแผ่วเบา
ความชุ่มฉ่ำอุ้นร้อนบีบรัดให้เซฮุนอยากสอดใส่ส่วนกลางของตัวเองเข้าไปเร็วๆ แต่ก็กลัวน้องจะเจ็บ
เลยต้องใช้ความอดทนอย่างมากที่จะไม่รุนแรงกับน้องในครั้งแรกของน้องแบบนี้
“...อื้อ...หนูเจ็บ...” ด้วยความที่ไม่เคยมีสิ่งใดรุกล้ำเข้ามา
แม้จะเป็นขนาดเล็กเพียงนิดเดียวก็ทำให้รู้สึกเจ็บได้
เซฮุนเลื่อนขึ้นไปจูบกระหม่อมน้องราวกับจะปลอบใจ
“เดี๋ยวมันจะไม่เจ็บแล้วนะคะ คนเก่ง”
เป็นคำปลอบใจที่ไม่รู้จะช่วยให้น้องหายเจ็บขึ้นไป
แต่แค่พี่เซฮุนทำทุกอย่างด้วยความอ่อนโยน
แค่นั้นแบคฮีก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
เซฮุนชักนิ้วเข้าออกภายในช่องทางที่ฉ่ำแฉะก่อนจะค่อยๆ
เพิ่มนิ้วที่สองเข้าไปเมื่อเห็นว่าน้องรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
กลีบสีชมพูสวยตอดรับนิ้วเขาอย่างเป็นจำนวน
ยิ่งทำให้เซฮุนขยับชักนิ้วเข้าออกเร็วแรงมากขึ้น โดยที่ลิ้นก็วนลงไปฉกหยอกล้อเล่นกับปุ่มสีชมพูดสวยด้านล้าน
ลิ้นและนิ้วทำงานร่วมกันอย่างแข็งขันจนแบคฮีหลุดครางออกมาไม่หยุด
“...อ๊า...อา...พี่เซฮุน...หนู...” ยิ่งเซฮุนเร่งจังหวะมากขึ้นเท่าไร
ความชื้นแฉะภายในก็มากขึ้นเท่านั้นทำให้จังหวะการสอดนิ้วเข้าออกคล่องตัวขึ้นมากกว่าเดิม
แบคฮีครางอือ เมื่อความเสียวซ่านกำลังจะพาเธอไปสู่ความรู้สึกแปลกใหม่ มือเล็กข้างหนึ่งสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีอ่อนและกดมันให้ใบหน้าของอีกฝ่ายแนบกับส่วนล่างของตัวเองมากขึ้น
ก่อนจะแอ่นสะโพกเปิดรับอีกฝ่ายอย่างลืมอาย
อีกข้างก็เกร็งจับกับแขนแกร่งที่กำลังชักเข้าออกในส่วนความเป็นหญิงของเธอแน่น จนสุดท้ายร่างเล็กก็กระตุกพร้อมๆ
กับความเปียกชื้นด้านล่างเมื่อถูกส่งไปถึงฝั่งฝันด้วยลิ้นและนิ้วมือที่กระตุ้นร่างกายเธออย่างตรงจุด
“...หวานจัง...คนเก่งของพี่” เซฮุนถอนนิ้วของตัวเองที่เปียกชุ่มออกมาก่อนจะเลียมันอย่างกระหาย
เขาย้ายขึ้นมากดจูบแก้มแดงๆ ของน้องที่นอนหอบหายใจอยู่บนเตียง เขาเอื้อมมือไปที่ลิ้นชักหัวเตียงก่อนจะหยิบของสำคัญออกมา
เขามีมันเก็บไว้มาสักพักแล้ว เพราะมันอาจจะถูกเอามาใช้เมื่อไรก็ได้เวลาที่อยู่กับน้อง
ดังนั้นเขาจึงมีมันติดเอาไว้ให้อุ่นใจ จะล่วงเกินน้องยังไงก็ต้องรอบคอบเสมอ
เพราะถ้าหากเขาทำพลาดขึ้นมาคนที่จะเสียหายที่สุดก็คือน้องไม่ใช่เขา
มือหนาจัดการถอดกางเกงของตัวเองออกไปให้พ้นทาง
ใช้ปากกัดซองฟรอยและจัดการใส่มันให้เรียบร้อย ก่อนจะจัดท่าทางเมื่อถึงขั้นตอนที่เขาเฝ้ารอมานานแสนนาน
สองมือจับขาบางอ้ากว้างกว่าเดิม ก่อนจะจัดท่าให้เข้าที่เข้าทาง
“หนู...ถ้าเจ็บก็จิกลงมานะคะ”
เซฮุนยกสองมือของน้องโอบรอบคอของเขา แบคฮีพยักหน้าหงึกหงักๆ เสียงสั่น
“...บะ...เบาๆ นะคะ...” น้องเอ่ยขอเสียงสั่นเนื่องจากแรงอารมณ์ที่ยังคั่งค้างอยู่
พอได้เห็นขนาดของอีกฝ่ายแล้วก็อดกังวลขึ้นมาอีกไม่ได้ ขนาดเมื่อกี้แค่สอดนิ้วเข้าไปตอนแรกยังรู้สึกเจ็บเลย
ไอ้นั่นพี่เซฮุนใหญ่กว่านิ้วตั้งกี่เท่าก็ไม่รู้ ไม่ต้องคิดถึงสภาพเลยว่าจะเจ็บขนาดไหน
เซฮุนไม่ได้ตอบอะไร เขาใช้มือจับความแข็งขึงของตัวเองเอาไว้ ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองเข้าไปภายในช้าๆ
“หนู...อย่าเกร็ง...หายใจเข้าลึกๆ ”
เซฮุนบอกให้น้องผ่อนคลายเพราะดูเหมือนน้องจะกลัวจนตัวเกร็ง
เขาก้มลงไปดูดดึงยอดอกสีชมพูของน้องที่ตอนนี้บวมเป่งจากการโดนรังแกเพื่อดึงความสนใจจากความตึงแคบของช่วงล่าง
ก่อนจะค่อยๆ ดุนดันความเป็นชายของตัวเองเข้าไปจนสุด
“...ฮื้ออ...เจ็บ...”
เล็บทั้งสิบจิกลงมาที่แผ่นหลังแกร่งอย่างรุนแรงจนเป็นรอย
ถึงจะรู้สึกผ่อนคลายแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี ก็ของพี่เซฮุนมันธรรมดาที่ไหนกัน รู้สึกได้เลยว่าสิ่งที่มันถูกสอดใส่เข้ามาในร่างกายตัวเองมันขนาดไหน
เจ็บกว่าที่คิดไว้อีก รู้สึกตึงจนน้ำตาเล็ดไปหมด
“อดทนนะคะ”
เซฮุนจูบซับกระหม่อมปลอบน้องก่อนจะค่อยๆ ขยับกายเนิบนาบให้น้องคุ้นชิน
เมื่อจังหวะของทั้งสองสอดประสานกันเรียบร้อยแล้วความร้อนแรงก็โหมกระพัดพือขึ้นมา เมื่อคนมากประสบการณ์เป็นคนจุดไฟแห่งราคะขึ้นมา
และลูกศิษย์ของเขาก็เรียนรู้ได้เร็วจนอยากจะตบรางวัลให้อย่างงาม
“...อ๊ะ!...พี่เซฮุน...อ๊า...อ๊า...อ๊ะ!”
เซฮุนโถมตัวเข้าหาน้องเร็วและแรงขึ้นจนเสียงเปียกชื้นเฉอะแฉะดังขึ้นเคล้าคลอไปกับเสียงครางหวานของแบคฮี
ขาที่อ้ากว้างอยู่แล้วอ้าออกกว้างขึ้นโดยอัตโนมัติเพื่อให้เซฮุนได้ส่งตัวตนเข้าหาเธอลึกขึ้นกว่าเก่าจากบทเรียนเพศรสที่ถูกสอนให้ได้รู้จัก
“...อื้อ...อ๊า!!...พี่เซฮุน...อย่าแตะ...ตรงนั้น”
แบคฮีเชิดหน้าขึ้นหลุดครางเสียงหลงเมื่อเซฮุนใช้นิ้วเขี่ยลงไปกระตุ้นที่จุดกระสันของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกทำเอาแบคฮีต้องกดจิกเล็บข่วนลงไปบนบ่ากว้างเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“...อือ...แบคฮีของพี่...”
“...พี่...อ๊ะ!....พี่อย่าแกล้งหนู...สิคะ...อื้ออ”
แบคฮีส่งเสียงออกมาอย่างสั่นสะท้านเมื่อเซฮุนยังคงใช้นิ้วกระตุ้นจุดกระสันทั้งๆ
ที่ช่วงล่างยังถูกขยับไม่หยุดหย่อนและใช้มืออีกมือเขี่ยคลึงยอดอดของเธอเล่นไปพร้อมๆ
กัน
แม้จะเป็นครั้งแรก
แต่เซฮุนเหมือนรู้จักร่างกายของแบคฮีเป็นอย่างดี
ไม่ว่าจะแตะถูกตรงไหนก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกอ่อนระทวยได้จนหมด
แถมยังเป็นการกระตุ้นอารมณ์วาบหวามของเธออีกต่างหาก
“...หนูไม่ชอบเหรอคะ” เซฮุนถามด้วยน้ำเสียงกระเส่า
ก่อนจะกดจูบปากแดงๆ ไปหนึ่งทีอย่างมันเขี้ยว
โดยที่มือก็ยังคงหยอกร่างกายน้องไม่เลิก
ก็น้องน่ารักน่าแกล้งนี่นา เวลาเห็นน้องร้องดังๆ
แบบนี้แล้วรู้สึกดีชะมัดเลย
“...ฮื่อ...มันเสียว...” เซฮุนยิ้มกริ่มไม่ได้พูดอะไรต่อ
เขาจับขาน้องโอบรอบเอวของตัวเองก่อนจะกดย้ำซ้ำกายเข้าไปถี่ๆ จนน้องตัวสั่นคลอน
เสียงครางของทั้งคู่ดังขึ้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อเซฮุนโถมกายเข้าหาน้องไม่ยั้ง
ไม่นานพยอนแบคฮีก็กระตุกเกร็งทั้งร่างเพราะถึงจุดจนอีกครั้งให้ส่วนเร้นลับบีบรัดเซฮุนต้องซี้ดปากออกมาอย่างสุขสม
“...อา...แบคฮีของพี่...”
“...อ๊า!...อ๊า!...เบา...หนู...อื้ออออ...”
สองมือหนาจับขาน้องขึ้นพาดบ่าก่อนจะโถมกายเข้าหาไม่ยั้งให้น้องต้องร้องครางออกมาไม่เป็นจังหวะ
ครั้งแรกเซฮุนก็ไม่อยากจะเล่นท่ายากอะไรมาก เดี๋ยวน้องจะไม่ไหวเอา
ลำพังแค่ต้องมารองรับขนาดของความเป็นชายของเขาก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะลุกขึ้นมาเดินไหวหรือเปล่าเลย
เพราะฉะนั้นต้องค่อยๆ สอน ค่อยๆ ปล้ำ เอ๊ย ค่อยๆ ปรับกันไปจะดีกว่า
“...ฮะ...พี่เซฮุน...อ๊ะ!!...อ๊ะ...”
แบคฮีครางระงมมากกว่าเดินเมื่อเซฮุนสอดกายเข้าถี่ยิบไม่เป็นจังหวะ ร่างกายของเธอโยกคลอนไปตามแรงส่งของคนด้านบน
สองมือเล็กโอบรอบคออีกคนแน่น ก่อนจะเผลอยกสะโพกบดเบียดเข้าหาอย่างลืมอายด้วยแรงอารมณ์ที่ถูกปะทุขึ้นอีกครั้ง
“...อืมม...หนู...”
เซฮุนคำรามในลำคอเมื่อรู้สึกว่าปลายทางของตัวเองใกล้เข้ามา
ไม่รู้เป็นเวลานานแค่ไหนแล้วที่เขาขยับส่งกายถี่รัวเข้าหาน้องไม่หยุด
แรงบีบรัดและความอุ่นร้อนภายในตัวน้องปลุกเร้าให้เขาต้องส่งกายเข้าไปลึกมากขึ้นไม่นานน้องก็เกร็งกระตุกร่างกายอีกครั้งพร้อมๆ
กับที่ความรู้สึกอัดอั้นของเขาถูกระบายออกมาเต็มถ้ำรักของน้องแต่ถูกพื้นผิวบางๆ
ของถุงยางกั้นเอาไว้
เซฮุนขยับกายเข้าออกอีกสองสามทีให้ความรู้สึกคั่งค้างของตัวเองระบายออกมาจนหมด
ก่อนจะหายใจหอบโถมกายเข้ากอดร่างเล็กๆ ของน้อง
“เหนื่อยไหมคะ...คนเก่ง”
เซฮุนปัดปรอยผมที่ปรกหน้าน้องทัดหูก่อนกดจูบลงบนหน้าผากของน้องด้วยความรักใคร่
“อื้อ...ค่ะ” แบคฮีครางอืออาตอบ
เงยหน้ามองอีกคนที่ทาบทับกายลองมาด้วยความอ่อนเพลียแล่นเข้าถามหาร่างกายเล็กๆ
จากการสูญเสียพลังงานกับกิจกรรมเมื่อครู่
ใจจริงก็อยากจะต่ออีกสักรอบ สองรอบ
เพราะเซฮุนยังอยากกดน้องอยู่เลย แต่เห็นสภาพน้องแล้วก็ไว้ทีหลังก็ได้
ยังมีเวลารังแกน้องอีกนาน
รอให้น้องรับมือกับเขาได้ก่อนจะรังแกน้องกี่รอบก็ไม่มีใครว่าหรอก
“เหนื่อยก็นอนนะคะ...คนเก่ง...พี่รักหนูที่สุดเลย”
เซฮุนลูบหัวให้น้อง ก่อนน้องจะหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เซฮุนมองน้องแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
ก่อนเขาจะลุกขึ้นจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วออกมาจากห้องน้ำพร้อมผ้าขนหนูเช็ดตัวให้น้องนอนหลับสบาย
ก่อนจะมานอนกอดน้องทีเป็นดั่งสุดที่รักของเขา
เซฮุนกดจูบหน้าผากน้องอีกครั้งก่อนจะตระคองกอดน้องไว้ในอ้อมอกตัวเองจนเขาหลับไป
ถึงผมจะเป็นแฟนที่ไม่ค่อยดี
(ตรงที่ผิดคำพูดที่ว่าจะไม่ล่วงเกินน้องนี่แหละ) แต่ผมก็รักน้องที่สุดนะ อีกอย่าง
ผมไม่ได้พรากผู้เยาว์! น้องสมยอมผมเองนะ!! ทุกคนต้องเหยียบไว้นะครับ ที่สำคัญ...ผมหื่นแบบนี้แค่กับน้องคนเดียวเท่านั้น
จำไว้!
กลับกันๆ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1485860&chapter=8
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น