First love : 17
คนตัวใหญ่กว่าทาบทับกายลงมาตามด้วยดูดดึงริมฝีปากอิ่มแดงอีกครั้ง
มือหนาลูบไล้ไปทั่วตัวคนตัวเล็ก ก่อนจะสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดชุดนอนของอีกคนเพื่อสัมผัสความเนียนนุ่มมือของผิวเนื้อสีขาวที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงตามอารมณ์วาบหวามที่เกิดขึ้น
เสียงดูดดึงริมฝีปากดังคลอไปกับเสียงครางอื้ออึงในลำคอ เมื่อคนตัวเล็กกว่าถูกฝ่ามือร้อนสัมผัสรุกล้ำเข้ามายังส่วนไวต่อสัมผัสบนหน้าอกขาวเนียน
แผ่นอกบางเผลอหยัดขึ้นตามสัญชาตญาณของอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นก่อนเสื้อยืดที่ปกคลุมร่างกายจะถูกถอดออกไปจากตัว
จมูกโด่งดุนดันซุกไซร้ซอกคอขาวของคนใต้ร่างก่อนจะปัดป่ายมือหยอกล้อเข้ากับตุ่มไตสีแดงให้เสียงหวานได้ครางอืออาออกมาไม่เป็นภาษา
ลิ้นร้อนไล้เลียชิมความหวานตั้งแต่ซอกคอเรื่อยลงมายังแผ่นอกดูดดึง ลิ้มชิมรสความหวานจนพอใจจึงหยัดตัวลุกขึ้นถอดเสื้อยืดของตัวเองออกไป
เมื่อกำจัดสิ่งกีดขวางทางเส้นทางรักของทั้งคู่ออกไปแล้ว เซฮุนก็ก้มลงไปมอบจูบหวานให้อีกฝ่ายอีกครั้ง
มือหนาลูบไล้ลงไปยังขอบกางเกงวอร์มที่อีกคนใส่นอน ก่อนจะจับส่วนอ่อนไหวของอีกคนลูบแผ่วเบาผ่านกางเกงเนื้อผ้าดี
“...อ๊ะ...อ๊ะ...เซฮุน...” คนตัวเล็กครางเสียงสั่นเมื่อถูกสัมผัสส่วนไวต่อความรู้สึกอีกที่
แม้จะถูกสัมผัสมาเป็นครั้งที่สองแล้วแต่เขาก็ยังรู้สึกเขินอายอยู่เสมอ และไม่ว่าเซฮุนจะสัมผัสมันอีกกี่ครั้ง
เขาก็คงจะรู้สึกแบบเดิม
เซฮุนกดจูบซับแก้มใส ก่อนจะจัดการถอดกางเกงที่แสนจะเกะกะสายตาของเขาออกไป
ปากหยักครอบครองส่วนอ่อนไหวของแบคฮยอนเอาไว้ ก่อนจะรูดขึ้นลงตามความยาว ให้อีกคนได้หน้าแดงปล่อยเสียงครางออกมาไม่หยุด
จนกระทั่งทำนบแห่งอารมณ์พังทลายลง เซฮุนจัดการทำความสะอาดน้ำขาวขุ่นที่เปอรอเปื้อนต้นขาและหน้าท้องของอีกคน
ก่อนจะดูดดึงขบเม้มทำรายที่ซอกขาด้านในของอีกคนอย่างรักใคร่
คนตัวหนาจัดการถอดกางเกงนอนของตัวเองออก แล้วทาบทับกายลงมาหาคนที่นอนหอบหายใจระรัวอีกครั้ง
ประกบจูบลงบนริมฝีปากก่อนจะแลกเปลี่ยนความหวานให้กันและกันอีกครั้งอย่างไม่รู้จักเบื่อ
ปลายนิ้วยาวบดคลึงลงไปยังช่องทางรักสีแดงแผ่วเบา ก่อนจะดุนดันมันเข้าไปสำรวจด้านในที่เขาห่างหายจากการสำรวจมันมานาน
“อะ...อื้อ...” คนตัวเล็กครางผะแผ่ว ใบหน้าหวานเบ้อออกมาเล็กน้อยกับการรุกล้ำเข้ามาของอีกฝ่าย
ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บสำหรับแบคฮยอนอยู่ดี
“เจ็บเหรอ”
เซฮุนถามอย่างห่วงใยเมื่อเห็นสีหน้าอีกคน ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากเนียนเแทนคำปลอบใจ
“...อื้อ...มะ...ไม่เป็นไร...” คนตัวเล็กส่ายหัวตอบ ก่อนจะผ่อนปรับลมหายใจและร่างกายตัวเองไม่ให้เกร็งกับสัมผัสรุกล้ำของอีกฝ่าย
เซฮุนส่งนิ้วที่สองตามเข้ามาเมื่อช่องทางรักเริ่มคุ้นชินกับนิ้วของเขาและส่งน้ำหล่อลื่นออกมาให้ปลายนิ้วเข้าไปสำรวจภายในได้สะดวกขึ้น
นิ้วยาวขยับเข้าออกแผ่วเบา จนแบคฮยอนผ่อนคลายลงและส่วนนั้นก็ขยายเตรียมพร้อมกับกิจกรรมต่อไปแล้วถึงถอนนิ้วออกมา
และจับตัวตนของตัวเองส่งเข้าไปภายในเชื่องช้า
สองแขนบางโอบรอบคนตัวสูงแน่น เมื่อรู้สึกถึงความใหญ่โตที่ถูกส่งเข้ามาในตัวของเขา
แม้มันจะเจ็บไม่เท่าครั้งแรกแต่มันก็ยังเจ็บในความรู้สึกเขาอยู่ดี
“หายใจเข้าลึกๆ นะ ถ้าทนไม่ไหวก็บอก ฉันจะหยุด” เซฮุนเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
บอกแล้วว่าเขาอยากจะอ่อนโยนกับอีกคนในทุกๆ ครั้งที่เรากอดกัน ถ้าแบคฮยอนเจ็บจนทนไม่ไหวเขาก็จะไม่ทำ
เขาคงทนเห็นคนอีกคนเจ็บในขณะที่เขามีความสุขไม่ได้
“มะ...ไม่...เราไหว...” เสียงหวานตอบกลับไปเสียงสั่น มันก็แค่เจ็บช่วงแรกเท่านั้นแหละ
เจ็บแค่นี้ทำไมเขาจะทนไม่ไหว ครั้งก่อนเจ็บกว่านี้อีกยังผ่านมาได้แล้วเลย
เซฮุนจูบหน้าผากบางอีกครั้งก่อนจะส่งตัวตนของตัวเองเข้าไปภายในจนสุด
เขาปล่อยทิ้งไว้ให้ช่องทางหวานบีบรัดกลางกายของเขาน้อยลง จึงเริ่มขยับมันเข้าออกช้าๆ
“...อ๊า...อ๊า...” เพลงรักของทั้งสองถูกบรรเลงขึ้นอีกครั้ง
โดยการขับกล่อมของคนสองคนที่มีหัวใจดวงเดียวกัน มือหนาสอดกระชับเข้ากับมือบาง ก่อนจะขยับส่งความเป็นชายเข้าหาช่องทางหวานของอีกฝ่ายให้เราสัมผัสกันได้มากขึ้น
ให้เราได้รักกันมากขึ้น มือบางอีกข้างที่เกาะยึดท้ายทอยเซฮุนเลื่อนขึ้นมาจับใบหน้าคม
นิ้วหัวแม่มือเล็กลูบไล้ใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างแสนรัก ตั้งแต่ดวงตาคม
ไล่มาจนปลายจมูกโด่งที่ชอบกดลงมาบนแก้มเขาบ่อยๆ จนกระทั่งถึงริมฝีปากหยักที่คอยพูดคำหวานให้เขาเขิน
เอ่ยคำรักให้เขาใจเต้นทุกครั้ง และเป็นอวัยวะเดียวกันกันที่คอยแลกเปลี่ยนความหอมหวานทุกครั้งที่ได้สัมผัส
แบคฮยอนรักทุกอย่างที่เป็นเซฮุน ไม่ว่าจะเป็นดวงตา จมูก หรือริมฝีปาก
ทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมกันเป็นเซฮุน ร่างกายที่กอดเขา ที่เคยปกป้องเขา รัก จนไม่คิดว่าจะรักใครได้อีกแล้ว
“รัก...เรารักเซฮุนนะ...” แบคฮยอนเอ่ยคำรักออกมาด้วยเสียงสั่นเครือเนื่องจากแรงอารมณ์ที่ยังคงโหมพัดกระพือไม่หยุด
เมื่อเพลงรักที่ถูกบรรเลงใกล้มาถึงจุดจบ
เซฮุนจุดยิ้มอ่อนโยน ก่อนจะเอ่ยกระซิบคำคำเดียวกันชิดริมหูแดง
“ฉันก็รักแบคฮยอนเหมือนกัน”
ดวงตาสองดวงสอดประสานสายตาแห่งความรัก แลกเปลี่ยนความรู้สึกแก่กันและกัน
จวบจนกระทั่งจุดสิ้นสุดของอารมณ์แตกกระจาย แบคฮยอนรับรู้ถึงความอุ่นร้อนที่ไหลวนอยู่ในร่างกายของตัวเองก่อนที่คนตัวสูงกว่าจะทิ้งตัวทาบทับร่างกายเขาอย่างเหนื่อยหอบ
กลับไปอ่านต่อที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1499439&chapter=18
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น